Αποταμίευση! Θυμάται κανένας τι σημαίνει;
31 Οκτωβρίου σήμερα!
Δεν ξέρω πόσοι από σας θυμήθηκαν ότι σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα της Αποταμίευσης.
Πως είπατε; Τι σημαίνει αποταμίευση;
Καλή ερώτηση!
Κάποτε σήμαινε το να βάζεις πέντε δραχμές στην άκρη για μιά δύσκολη ώρα,για μια ώρα ανάγκης.
Κάθε άνθρωπος μικρός ή μεγάλος φρόντιζε άλλος από το περίσευμα του,άλλος από το υστέρημά του κι άλλος από το χαρτζηλίκι του να βάζει κάτι τις στην άκρη.
"Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι" λέγαμε!
Οι κουμπαράδες ήταν πολύ συνηθισμένο δώρο για τα μικρά παιδιά.
Οι μεγαλύτεροι συμμετείχαν στην καμπάνια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κι άνοιγαν ένα λογαριασμό,στον οποίο σε τακτά διαστήματα έβαζαν όσα μπορούσαν.
Η αποταμίευση έλεγαν «απομακρύνει» τον άνθρωπο από τον κίνδυνο να χάσει την αξιοπρέπειά του μπροστά στις δυσκολίες της ζωής από μια ξαφνική αρρώστια, από ένα ατύχημα.
Επίσης θα μπορούσαν να σπουδάσουν πιο άνετα τα παιδιά τους και στα χρόνια της τρίτης ηλικίας θα εξασφάλιζαν μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Θυμάμαι την καθιερωμένη έκθεση κάθε χρόνο τέτοια μέρα στα σχολεία με θέμα την αποταμίευση και μάλιστα οι καλύτερες βραβεύοταν από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αν δεν κάνω λάθος.
Στις μέρες μας η Αποταμίευση είναι μια ακόμα λέξη κενή περιεχομένου για τον περισσότερο κόσμο.
Τα πιο πολλά νοικοκυριά όχι μόνο δεν μπορούν να κάνουν αποταμίευση αλλά κάθε μέρα χρεώνονται όλο και πιο πολύ στις Τράπεζες.
Το πλαστικό χρήμα είναι αυτό που δίνει την ψευδαίσθηση της άνεσης και με τον καιρό γίνεται βρόγχος που προκαλεί οικονομική ασφυξία.
Για την ιστορία και μόνο να σας πω ότι η σημερινή γιορτή θεσπίστηκε από την ίδρυση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924.
Δεν ξέρω πόσοι από σας θυμήθηκαν ότι σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα της Αποταμίευσης.
Πως είπατε; Τι σημαίνει αποταμίευση;
Καλή ερώτηση!
Κάποτε σήμαινε το να βάζεις πέντε δραχμές στην άκρη για μιά δύσκολη ώρα,για μια ώρα ανάγκης.
Κάθε άνθρωπος μικρός ή μεγάλος φρόντιζε άλλος από το περίσευμα του,άλλος από το υστέρημά του κι άλλος από το χαρτζηλίκι του να βάζει κάτι τις στην άκρη.
"Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι" λέγαμε!
Οι κουμπαράδες ήταν πολύ συνηθισμένο δώρο για τα μικρά παιδιά.
Οι μεγαλύτεροι συμμετείχαν στην καμπάνια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κι άνοιγαν ένα λογαριασμό,στον οποίο σε τακτά διαστήματα έβαζαν όσα μπορούσαν.
Η αποταμίευση έλεγαν «απομακρύνει» τον άνθρωπο από τον κίνδυνο να χάσει την αξιοπρέπειά του μπροστά στις δυσκολίες της ζωής από μια ξαφνική αρρώστια, από ένα ατύχημα.
Επίσης θα μπορούσαν να σπουδάσουν πιο άνετα τα παιδιά τους και στα χρόνια της τρίτης ηλικίας θα εξασφάλιζαν μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Θυμάμαι την καθιερωμένη έκθεση κάθε χρόνο τέτοια μέρα στα σχολεία με θέμα την αποταμίευση και μάλιστα οι καλύτερες βραβεύοταν από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αν δεν κάνω λάθος.
Στις μέρες μας η Αποταμίευση είναι μια ακόμα λέξη κενή περιεχομένου για τον περισσότερο κόσμο.
Τα πιο πολλά νοικοκυριά όχι μόνο δεν μπορούν να κάνουν αποταμίευση αλλά κάθε μέρα χρεώνονται όλο και πιο πολύ στις Τράπεζες.
Το πλαστικό χρήμα είναι αυτό που δίνει την ψευδαίσθηση της άνεσης και με τον καιρό γίνεται βρόγχος που προκαλεί οικονομική ασφυξία.
Για την ιστορία και μόνο να σας πω ότι η σημερινή γιορτή θεσπίστηκε από την ίδρυση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924.