ΡΟΔΟΣ: Στη Γ' εθνική με νέο Πρόεδρο;
Με ένα προσωπικό του μήνυμα, το οποίο χαρακτηρίζει το τελευταίο του, με πολλούς αποδέκτες ο Τώνης Μαρτίνης ουσιαστικά ανοίγει την πόρτα της εξόδου από την Ρόδο... Ο ισχυρός άνδρας των «ελαφιών» εμμέσως πλην σαφώς μιλάει για κλειστό κλαμπ στοιχήματος που πολέμησε την ομάδα της Ρόδου, ενώ αναγνωρίζει τα όποια λάθη έκανε, όπως την πρόσληψη του Παναγιώτη Τζαναβάρα τον οποίο χαρακτήρισε λιγόψυχο και άτολμο...
Το μήνυμα Μαρτίνη:
Ήταν πολλά τα μηνύματα τα οποία μου ήρθαν όταν τέλειωσε αυτή η παρωδία. Όλοι ή σχεδόν όλοι έλεγαν να κρατήσουμε ψηλά το κεφάλι και να δώσουμε τη μάχη όπως έκαναν κι άλλοι. Ισως να έχουν δίκιο... Θέλω με αυτό το τελευταίο μήνυμα μου να δώσω σε όλους τους φίλους μας σαφές το μήνυμα: Δεν σας προδώσαμε! Αγωνιστήκαμε εγώ και οι ελάχιστοι συνεργάτες μου, με ψηλά το κεφάλι ως το τέλος. Δεν υποκύψαμε σε εκβιασμούς, δεν παραδώσαμε ιδανικά και δεν σκεφτήκαμε να πουλήσουμε... Πιθανώς να ήμασταν άδικοι με τον ίδιο τον εαυτό μας. Πιθανώς να ήμασταν περισσότερο ρομαντικοί απ’ όσο έπρεπε για έναν χώρο που σίγουρα τους ρομαντικούς μπορεί να τους θεωρούν γραφικούς.
Δεν πτοηθήκαμε όταν διαπιστώσαμε πως μας οδηγούν στη διαδικασία των play out. Λέγαμε πως εκεί μπορεί το φιλότιμο να γίνει το μεγάλο μας όπλο. Πιθανώς κι εκεί ακόμη να ήμασταν περισσότερο ρομαντικοί απ’ όσο έπρεπε: Βλέπετε, ως το τέλος, πιστεύαμε πως οι ποδοσφαιριστές της ομάδας θα έδιναν τα πάντα για την παραμονή...
Θέλω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, τώρα που είναι απολογιστική η στιγμή, να ευχαριστήσω τους φίλους Νικήτα Χαρτερό, Φανούρη Ροδίτη, Γιάννη Τσαγκάρη, Παναγιώτη Δανά και Σάκη Σαραφίδη γιατί στάθηκαν όρθιοι ως το τέλος. Θέλω να ευχαριστήσω έναν γενναίο άνθρωπο γιατί ως το τέλος δεν πτοήθηκε και έπαιξε τη ζωή του κορώνα – γράμματα για το καλό της ομάδας: Τον Χρήστο Ψέλλα, αυτόν που τόσο παρεξηγημένος ήταν αλλά απέδειξε πόσο λάθος κάποιοι βλέπουν τα πάντα! Θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο Γιώργο Στράντζαλη γιατί την Ρόδο την αγάπησε κι έδωσε με τη δύναμη της ψυχής του την μεγάλη μάχη! Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους της ομάδας και ειδικά την Κακιά Σκάλα γιατί μαζί ονειρευτήκαμε, μαζί ταξιδέψαμε στ’ όνειρο...
Μέσα στη διαδρομή του χρόνου, έτυχαν και αναποδιές. Ατυχίες, προβλήματα, λάθη αλλά και σκοπιμότητες. Δεν ήμασταν αλάνθαστοι, κάναμε και λάθη. Όπως λάθος ήταν στην πιο κρίσιμη περίοδο για την ομάδα να αναλάβει τις τύχες της ως προπονητής ο Παναγιώτης Τζαναβάρας, που έδειξε λιγόψυχος και άτολμος... Η διαδρομή έβγαλε και θετικά στοιχεία: Μέσα από τις Ακαδημίες της Ρόδου εμφανίστηκαν ταλέντα, αναδείχθηκαν ποδοσφαιριστές, βγήκε στην επιφάνεια μια μεγάλη φουρνιά αυριανών πρωταθλητών. Λυπάμαι γιατί δεν μπορέσαμε να κρατηθούμε κόντρα στο ρεύμα: Η ΡΟΔΟΣ έπαιζε κόντρα στο σύστημα, απέναντι στην διαιτησία, κόντρα σε ανίερες συμμαχίες, απέναντι ακόμη και σε συντοπίτες μας – που αν χρειαστεί θα κατονομάσουμε, για να γνωρίζουμε όλοι, πώς κάποιοι «υπηρετούν» τον Ροδιακό λαό από θέσεις ευθύνης! Μας κέρδισαν στα σημεία και στις λεπτομέρειες όχι στα γήπεδα αλλά στα γραφεία. Ας είναι καλά... Δεν κατάφεραν να αυξήσουν τον αριθμό αυτών που είναι συνοδοιπόροι τους! Κατάφεραν να διατηρήσουν κεκτημένα και να παραμείνουν στο κλειστό κύκλωμα τους, χωρίς νέα μέλη.
Οι ποδοσφαιριστές μας, τέλος: Αλοίμονο σ’ αυτόν που δεν αναγνωρίσει πως έδωσαν τις μάχες. Αλοίμονο όμως αν δεν πούμε πως μερικοί δεν κατάλαβαν το βάρος της φανέλας ως το τέλος... Αυτοί κρίνονται και κρίνονται αυστηρά. Οι υπόλοιποι στάθηκαν λεβέντικα κι έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό με αυταπάρνηση και με θυσίες για την μεγάλη ιδέα... Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τους ανά την γη και την Ελλάδα ανθρώπους του στοιχήματος: Ευχαριστούμε γιατί δεν μας βάλατε ποτέ με απόδοση 40, γνωρίζοντας πως τυπικά και ουσιαστικά δεν μας άξιζε. Κρατήσατε τα κεκτημένα για τους λίγους, μέσα στο δικό σας κλειστό κλαμπ...
