Το χρέος της Ελλάδας -δημόσιο και ιδιωτικό- σε ξένες τράπεζες ήταν μικρότερο στο τέλος του Ιουνίου 2010 από το αντίστοιχο της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας....
Αυτό προκύπτει από έκθεση της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (ΒΙS). Συγκεκριμένα, η συνολική έκθεση της Ελλάδας σε ξένες τράπεζες ανήλθε σε 252,1 δισ. δολάρια, έναντι 292,6 δισ. δολαρίων της Πορτογαλίας, 746,8 δισ. της Ιρλανδίας και 989,8 δισ. της Ισπανίας.
Ποιος δανείζει ποιον
Παράλληλα, τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών δείχνουν ότι στα 36,8 δισ. δολάρια διαμορφώθηκαν τα δάνεια των γερμανικών τραπεζών προς την Ελλάδα στο τέλος Ιουνίου του 2010. Από το ποσό αυτό τα 22,6 δισ. δολάρια αποτελούν δάνεια στο ελληνικό Δημόσιο και τα υπόλοιπα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (4,7 δισ. δολάρια σε τράπεζες και 9,6 δισ. δολάρια σε άλλες επιχειρήσεις). Επίσης, τα δάνεια των γαλλικών τραπεζών προς την Ελλάδα ή-
ταν υψηλότερα από αυτά των γερμανικών, αλλά χαμηλότερα όσον αφορά στο δανεισμό προς το ελληνικό Δημόσιο, καθώς το σύνολο των γαλλικών δανείων ήταν 57,3 δισ. δολάρια, από τα οποία τα 17,8 δισ. δολάρια ήταν προς το ελληνικό Δημόσιο, τα 0,8 δισ. δολάρια προς τις τράπεζες και τα 38,7 δισ. δολάρια προς μη τραπεζικές ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Εκτός της Ελλάδας, ιδιαίτερα υψηλός ήταν ο δανεισμός των γερμανικών τραπεζών και προς την Ισπανία, φθάνοντας συνολικά τα 181,6 δισ. δολάρια στο τέλος Ιουνίου, αλλά ο κύριος όγκος του ήταν προς τις τράπεζες και τις άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις της χώρας (τα 81,1 δισ. δολάρια αφορούν δάνεια σε ισπανικές τράπεζες και τα 74,4 δισ. δολάρια δάνεια σε άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις). Τέλος, οι βρετανικές τράπεζες είχαν ανεξόφλητο δανείων στην Ισπανία ύψους 104,7 δισ. δολαρίων, από το οποίο περίπου τα δύο τρίτα αφορούσε δάνεια σε τραπεζικές επιχειρήσεις.
Ευθύνες σε Γερμανία, Γαλλία
Παράλληλα, τρεις ημέρες πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., με κεντρικό θέμα τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων στην Ευρωζώνη, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών -μέσω της τριμηνιαίας έκθεσής της παρενέβη στη συζήτηση επί του μηχανισμού και επί της ουσίας πρόσθεσε τη «φωνή» της σε αυτές που ασκούν κριτική στο σχέδιο, έτσι όπως αυτό προωθείται από το Βερολίνο και το Παρίσι.
Συγκεκριμένα, η BIS χαρακτηρίζει σοβαρό παράγοντα έντασης της κρίσης του χρέους στην Ευρωζώνη τη θέση της Γερμανίας και της Γαλλίας για συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στους μηχανισμούς διάσωσης οικονομιών με μεγάλο κρατικό χρέος, καθώς, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, η γερμανογαλλική σύμπλευση στο συγκεκριμένο θέμα και η επιδεινούμενη δημοσιονομική κατάσταση στην Ιρλανδία αποτελούν τους βασικούς λόγους αύξησης του κόστους δανεισμού των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Προσθέτει δε ότι «η άνοδος των spreads των εν λόγω κρατών χρονική αφετηρία είχε τη 18η Οκτωβρίου, όταν δηλαδή Βερολίνο και Παρίσι συμφώνησαν ότι στην (υποθετική) περίπτωση της αδυναμίας εξυπηρέτησης του κρατικού εξωτερικού χρέους από ένα κράτος στην Ευρωζώνη τότε θα ξεκινά το “κούρεμα” των ομολόγων του ίδιου κράτους, τα οποία κρατούν, όμως, στα χέρια τους και ιδιώτες επενδυτές».
Υπογραμμίζει, μάλιστα, ότι Βερολίνο και Παρίσι έστρεψαν τους προβολείς προς το ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα, με παράπλευρη απώλεια να αυξηθούν γρήγορα τα spreads των ομολόγων της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, ενώ δημιουργήθηκαν και δεύτερες σκέψεις για τα ομόλογα της Ιταλίας και του Βελγίου.
