Δεν πάμε καλά...
Έντονα συμπτώματα ποδοσφαιρικής σύγχυσης εμφανίζει η ερασιτεχνική ομάδα της Καλαμάτας το τελευταίο διάστημα. Το βάρος της ευθύνης για την επιστροφή της πάλαι ποτέ "Μαύρης Θύελλας" στις επαγγελματικές κατηγορίες είναι τεράστιο, ενώ οι πρωτοβουλίες που πήρε ως τώρα χαρακτηρίζονται λίγες και ξεπερασμένες για να τα καταφέρει τελικά ενός της επόμενης διετίας. Οι άνθρωποι που ανέλαβαν τις τύχες της πρώτης τη τάξει τοπικής μας ομάδας, έπεσαν στην παγίδα, που εδώ και καιρό είχαμε επισημάνει: περισσότερο τους ενδιέφερε να φύγει ο πρώην Πρόεδρος της Καλαμάτας και να «στήσουν» ένα αντι-Γρηγοροπουλικό προφίλ στην ομάδα, με στόχο να προσελκύσουν τους χιλιάδες οπαδούς της μελανόλευκης ομάδας.
Όμως υπέπεσαν σε μια σειρά λαθών και άστοχων ενεργειών, απόδειξη της έλλειψης στόχου, οράματος και του πιο βασικού: σοβαρής ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ.
Φαίνεται όμως πως όλες οι κινήσεις τους δεν οδηγούν στην έξοδο του τούνελ. Οι προοπτικές της ομάδας διαγράφονται αρνητικές, κυρίως λόγω της αποτυχίας στην προσέλκυση έκτακτων ή και προσδοκώμενων εσόδων, την παρατεταμένη απαξίωση που έχει γνωρίσει η ομάδα τα τελευταία 4-5 χρόνια αλλά και την γενικότερη οικονομική κρίση που μαστίζει όλα τα κοινωνικά στρώματα...
Οι δυσμενείς εξελίξεις και στα μεταγραφικά (αδύναμο ρόστερ που δύσκολα θα κάνει... «πρωταθλητισμό») δημιουργούν κλίμα πίεσης στον Πρόεδρο της ερασιτεχνικής που βλέπει τα αδιέξοδα, αντιλαμβάνεται πώς πρέπει να αντιδράσει, αλλά οι επιλογές του είναι περιορισμένες.
Ο Γιάννης Χουλιάρας παρέδωσε το Ταμείο με περίπου 5.500 ευρώ, έδωσε κι από την τσέπη του κάποια χρήματα για να βοηθήσει και τώρα που όλα αυτά τελείωσαν, ζητείται ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ.... Ο Σταύρος Παπαδόπουλος είναι επιφυλακτικός και τους είπε "προχωρήστε και βλέπουμε", ΧΩΡΙΣ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ...
Και με "ψιλά" δεν κάνεις Πρωταθλητισμό...
Κι αυτός ο ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ πρέπει να βρεθεί το ταχύτερο δυνατό, πριν η ομάδα οδηγηθεί σε παράλυση.
Το δεύτερο σημείο είναι ότι στην πολιτική των διαρκείας και των ...κουπονιών ενίσχυσης, θα πρέπει να τηρηθεί η νομιμότητα και όχι να ψάχνουμε να βρούμε μετά «που πήγαν τα λεφτά»....
Εξάλλου και στο παρελθόν, παρόμοια κίνηση είσπραξης κουπονιών, παραλίγο να οδηγήσει κάποιους στον Εισαγγελέα...
Ο προπονητής της ομάδας μοιάζει μόνος και ίσως και μη ικανός να εφαρμόσει και να σχεδιάσει τις δομικές αλλαγές του ρόστερ. Ο ίδιος βέβαια εμφανίστηκε ικανοποιηένος από τα μέχρι τώρα δεδομένα, αλλά στις 19 Σεπτέμβρη που η ομάδα θα ξεκινήσει τους αγώνες, θα βρεθεί στο ...στόχαστρο πολλών... Και οι επίδοξοι μνηστήρες της θέσης του είναι πολλοί και τον περιμένουν στη γωνία...
Αν κάτι δεν πάει καλά είναι θέμα προσώπων και επιλογών, αλλά όχι σχήματος.
Κι αν συνεχίσει έτσι η ομάδα χρειάζεται ή Θαύμα ή τύχη;
Σ’ αυτό το ασφυκτικό λούκι μπουσουλάει η ομάδα της Καλαμάτας, κάτω από το εκβιαστικό δίλημμα «εμείς διώξαμε τον Γργορόπουλο, μην τα θέλετε όλα από εμάς...».
Το κακό είναι πως με όλα αυτά η τοπική μας ομάδα συνεχώς συρρικνώνεται. Ως μέγεθος, ως ομάδα, ως Ιστορία...
Ακόμα κι αν βρεθεί ένας ή πολλοί να βάλουν (βαθιά) το χέρι στην τσέπη, σκοντάφτουν πάνω στην αποκαρδιωτική εικόνα μιας σακατεμένης πραγματικότητας.
Από την στιγμή που ο Πρόερος του Ερασιτέχνη επέλεξε να βάλει τον πήχη ψηλά, τιμώντας τις δεσμεύσεις του, έχει μικρά περιθώρια ευελιξίας...
Και οι μέχρι τώρα επιλογές του δεν μπορούν να αλλάξουν το κλίμα απαισιοδοξίας που παραλύει τους οπαδούς τς ομάδας, που άλλα περίμεναν κι άλλα βλέπουν...
Και δεν θα αργήσουμε να δούμε την διοίκηση της ομάδας να επιδίδεται ολόψυχα σε ...κυματισμούς, αναδιπλώσεις και ελικοειδείς στροφές...
Είπαμε: είναι δύσκολο σπορ η μπάλα!
ΥΓ: Να μας πει υπεύθυνα η διοίκηση, τι έγινε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ με τον Δρούγα...
