Η «ΜΑΥΡΗ ΘΥΕΛΛΑ» ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΕΣ ΝΕΩ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΙΣΟΔΟ ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΠΑΙΚΤΩΝ
Τελευταία εβδομάδα δράσης
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΕ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ «ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ» ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
Αρχίζει σήμερα η τελευταία εβδομάδα δράσης σε όλα τα επίπεδα, στις τάξεις της «Μαύρης Θύελλας» αφού οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις ολοκληρώθηκαν, με την ομάδα να τερμάτισε στη μέση της κατάταξης με 43 πόντους χωρίς να κινδυνέψει. Απομένουν ελάχιστες προπονήσεις, συγκεκριμένες πράξεις της Διοίκησης που έχει προτεραιότητα την σχεδίαση της επόμενης ημέρας και την διευθέτηση των οικονομικών ανοιγμάτων. Μέχρι την Παρασκευή αναμένεται να έχει κάνει επαφές με όλους τους παίκτες ο Πρόεδρος και να τους ενημερώσει για τον τρόπο εξόφλησης αλλά και αν συμπεριλαμβάνονται στα μελλοντικά σχέδια της ομάδας, αφού η λίστα των παικτών, ήδη έχει καταρτιστεί.
Και σήμερα οι δοκιμές
Ρεπό είχαν το Σαββατοκύριακο οι παίκτες της Καλαμάτας και σήμερα το απόγευμα στο προπονητήριο στη νέα είσοδο, στις 16:00, θα επανέλθουν στις χαλαρές προπονήσεις, ενώ είναι αρκετοί οι παίκτες που απουσιάζουν ήδη. Στις 17:30 θα συνεχιστούν οι δοκιμές των ποδοσφαιριστών που θέλουν να ενταχτούν την ομάδα της «Μαύρης Θύελλας». Την Παρασκευή που ήταν η πρώτη ημέρα εμφανίστηκαν 21 νέοι και ορεξάτοι ποδοσφαιριστές, κυρίως από ομάδες του Νομού Μεσσηνίας, μικρότερων κατηγοριών, 2 από αυτούς από ομάδες Δ’ εθνικής κι ένας από την Α’ Αθήνας. Χωρίστηκαν σε δυο ομάδες, υπό την άμεση επίβλεψη του γυμναστή της ομάδας Μιχάλη Φασουλή και αγωνίστηκαν σε 2 ημίχρονα των 30’ υπό το βλέμμα της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας της Καλαμάτας. Ο Γιώργος Μπένος είδε τα νέα παιδιά και όλη την εβδομάδα θα παρακολουθήσει κι άλλα τόσα που θα έρθουν στο γήπεδο. Από όσους έπαιξαν την Παρασκευή, 3-4 παιδιά σαφώς και ξεχώρισαν, αλλά δεν αρκεί μια προπόνηση για ασφαλή συμπεράσματα. Οι ποδοσφαιριστές που πήγαν για δοκιμές είναι οι: Αρβανίτης (Ηρακλής Καλαμάτας), Κωστρένι (Δόξα Καλ.), Ντόκος, Τζανετέας (Ομόνοια), Χρ. Κλουβάτος, Θ. Κλουβάτος (Σπερχογεία), Σιγκόπουλος (Ένωση Κυψέλης), Μάρσης (ΑΕ Σπάρτης), Β. Δημητρίου, Π. Δημητρίου, Μπαρούνης (ΑΕΚ Καλαμάτας), Κωστόπουλος (Χώρα), Ρουσιάς, Κανελλόπουλος, Στρατής (Εθνικός Μελιγαλά), Κοζομπόλης (Πατίστα), Πετρόπουλος (Αίαντας), Εμμανουήλ (Αναγέννηση Παραλίας), Πάππος (Αστέρας Ιτέας) και Βαβαρούτσος. Συγχαρητήρια στους προπονητές που έφεραν «από το χέρι» στο γήπεδο κάποια παιδιά (Δημ.Ξυγκώρος, Άγγελος Σκαφιδάς, Νίκος Μουλατσιώτης) και σήμερα θα δούμε και άλλα παιδιά αφού το ενδιαφέρον είναι μεγάλο...
Αλέκος Δέδες: «Η ομάδα θέλει ηρεμία»
Ο ένας εκ των αρχηγών της «Μαύρης Θύελλας» ο 37χρονος Μελιγαλαίος αμυντικός Αλέκος Δέδες, που έφτασε φέτος τις 582 συμμετοχές στην 18χρονη καριέρα του στα γήπεδα, μιλώντας στη Ν.Σταματοπούλου στο kalnews είπε μεταξύ άλλων: «Η Καλαμάτα δεν μου είχε κάνει ποτέ πρόταση, γιατί είναι σημαντικό να πας κάπου που σε θέλουν, ενώ ο Μεσσηνιακός με είχε πιάσει δύο φορές. Γι αυτό επέλεξα να πάω σε μια κατηγορία ποιο κάτω, χωρίς άγχος, όπως ήταν ο Μεσσηνιακός, γιατί δεν έπρεπε να μεταφέρω τα δικά μου τα προβλήματα από το σπίτι μου στην ομάδα. Έτσι, αντί να πάω στην Καλαμάτα και να είμαι με 6 άτομα που είχαν ξεκινήσει την προετοιμασία, διακινδυνεύοντας να πέσει η ομάδα, προτίμησα για ένα χρόνο να πάω στον Μεσσηνιακό. Το συμβόλαιο αυτό ήταν απλά για να γυρίσω κοντά στον πατέρα μου, αλλά δεν υπήρχε και η μεγάλη κόντρα ανάμεσα σε Καλαμάτα και Μεσσηνιακό. Φέτος πραγματικά έγινε ένα θαύμα. Αν θέλουμε όμως να είμαστε ειλικρινείς θα πρέπει να πούμε ότι το επίπεδο στις κατηγορίες δεν είναι τόσο μεγάλο. Δηλαδή, αν είχαμε την ίδια ομάδα με τα ίδια προβλήματα πριν 15 χρόνια που είχε ξαναβρεθεί η Μαύρη Θύελλα στην Β' Εθνική, ίσως να είχε πέσει κι όλας. Εκμεταλλευτήκαμε, κατά κάποιο τρόπο, ότι δεν υπάρχει η ποιότητα πλέον, που υπήρχε παλιά. Δεύτερος λόγος, πιστεύω οφείλεται στην φανέλα της Καλαμάτας. Η φανέλα της Καλαμάτας είναι πολύ βαριά. Το ξέρουμε αυτό. Είναι κοντά 10 χρόνια που έχει παίξει στην Β' Εθνική και μας υπολογίζουν. Επίσης, ο κόσμος υπάρχει και Καλαματιανοί υπάρχουν παντού, οπότε υπάρχει και κίνητρο. Όσον αφορά την επιλογή που έχει γίνει στα παιδιά, είναι καλή. Τα παιδιά που έχει επιλέξει η ομάδα, κατά καιρούς, είναι ονόματα που μπορούν να αγαπήσουν την ομάδα και να παίξουν για αυτή. Η ομάδα πιστεύω ότι έβγαλε την δυναμική που έχει, την δύναμη της φανέλας, και φάνηκε ότι μετράει ακόμα. Κακά τα ψέματα, ο κ. Βουτσακέλης βοήθησε πάρα πολύ και δεν πιστεύω ότι κάποιος ποδοσφαιριστής μπορεί να είχε παράπονο. Όλοι του είχαν μια συμπάθεια γιατί τον έβλεπαν και σαν δάσκαλο, αλλά και ο ερχομός του κ. Μπένου ήταν ευνοϊκός για την ομάδα. Έγιναν κάποιες αλλαγές, έφυγε κάποιο υλικό και ήρθε κάποιο άλλο υλικό. Προωθήθηκαν κάποια Καλαματιανά παιδιά, τα οποία έδωσαν ένα κίνητρο παραπάνω στον κόσμο να έρθει πιο κοντά. Επίσης, άλλαξε η τακτική μας. Ασχοληθήκαμε περισσότερο με την άμυνα γιατί όταν υπήρχε ο Καούνος έπαιζε διαφορετικά η ομάδα. Επικεντρωθήκαμε περισσότερο στην αμυντική λειτουργία και πιστεύω ότι αυτό βοήθησε πιο πολύ. Κάποιοι πήραν διαφορετικούς ρόλους στην ομάδα και αγωνιστικά και διοικητικά και γενικότερα όταν "σφίγγει το λουρί" κάποια στιγμή κάθε παιχνίδι ήταν πολύ κρίσιμο. Δεν υπήρχε περιθώριο να γίνουν άλλα λάθη. Έπρεπε κάθε παιχνίδι να το κερδίζουμε. Δόξα Τον Θεό τα καταφέραμε. Γιατί ο κόσμος δεν πηγαίνει όπως παλιά στο γήπεδο: «Ο κόσμος θέλει πάντα το πιο πολύ. Και η ομάδα να έβγαινε Ευρώπη, κάποια στιγμή θα ζητούσαν πρωτάθλημα. Έτσι είμαστε οι Έλληνες και ζητάμε πάντα το καλύτερο. Δεν μπορώ να πω ότι είναι το ίδιο εδώ. Όταν όμως υπάρχει μια στασιμότητα στην ομάδα, λογικό είναι να επιφέρει και στον κόσμο μια παγωμάρα. Δεν υπάρχει το κίνητρο. Έχουν γίνει και κάποιες προτάσεις, όπως έχουμε ακούσει, χωρίς βέβαια να γνωρίζουμε. Ο κόσμος έρχεται όταν πηγαίνει πολύ καλά η Καλαμάτα ή όταν πηγαίνει άσχημα συσπειρώνεται πάρα πολύ. Δεν θέλουν την μετριότητα και γι΄ αυτό δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανένας. Αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι ο κόσμος όταν χρειάστηκε ήταν στο γήπεδο. Δεν ήταν όσος κόσμος θα έπρεπε, αλλά δεν μπορείς να μην τους δώσεις και δίκιο. Πλέον χρειάζεται μια αλλαγή στα πρόσωπα, όχι απαραίτητα στην διοίκηση. Αν υπάρχει η δυνατότητα, η διοίκηση που υπάρχει τώρα, να φέρει πέντε νέα πρόσωπα από τα οποία τα δύο να είναι ονόματα μπορεί πάλι να τραβήξει τον κόσμο. Όμως το σημαντικότερο είναι οι επιτυχίες. Αν δεν υπάρχουν επιτυχίες δεν θα μπορέσει να φέρει τον κόσμο κοντά» Για το οικονομικό πρόβλημα της ομάδας: «Δυστυχώς όπως έχει διαμορφωθεί το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα χρειάζεται και το οικονομικό για πολλούς και διάφορους λόγους. Το βασικό είναι να υπάρχει ηρεμία στην ομάδα. Δηλαδή αν υπάρχει μια οικονομική συνέπεια - σταθερή... Δεν μπορείς να διεκδικήσεις, όπως λένε κάποιοι, να δώσουν οι παίχτες παραπάνω και μετά να έρθουν τα χρήματα στην ομάδα. Αυτό δεν γίνεται. Αν έκανε καλή πορεία η Καλαμάτα χωρίς χρήματα, θα βρισκόταν πάλι ένα σφύριγμα ή μια τιμωρία γηπέδου ή μια τιμωρία παιχτών που θα σε έφερνε πάλι πίσω. Από την στιγμή που τελείωσε αυτή η χρονιά, αφού μόνο κάποιες προπονήσεις έχουν μείνει, σκοπός όλων των ποδοσφαιριστών ήταν να σωθεί η ομάδα. Ακόμα και κάποιες κινήσεις που έγιναν μέσα στην χρονιά και πίκραναν κάποιους ή παραξένεψαν ήταν από στιγμές που πνιγόταν κάποιος και έφτανε στην απεργία. Υπάρχει μια διαδικασία στο οικονομικό. Υπάρχει το πριμ που εκεί μπορεί να γίνει κάτι ομαδικό και το προσωπικό πριμ ή συμβόλαιο όπως είναι γνωστό, όπου ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει. Εκεί μπορεί να υπάρξει μια συμφωνία πρόεδρου με ποδοσφαιριστή για το πως θα πάρει τα χρήματά του. Υπάρχει ένα ποσό αρκετά σεβαστό, το οποίο "ανάγκασε" να γίνουν αυτές οι απεργίες. Καλό θα ήταν να βρεθεί αυτό το ποσό για να φύγει ένα μεγάλο οικονομικό βάρος από την πλάτη των ποδοσφαιριστών. Aς μείνει ένα μικρότερο υπόλοιπο. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό για δεύτερη χρονιά, με απεργίες, να καθυστερεί να ξεκινήσει η προετοιμασία... θα βγουν άλλα προβλήματα από τραυματισμούς μέχρι οτιδήποτε άλλο που είναι κακό για τον ποδοσφαιριστή πρώτα απ' όλα. Έτσι, φτάνεις μετά σε προσωπική αντιπαράθεση με τους φιλάθλους, τον πρόεδρο, τους δημοσιογράφους και αυτό φέρνει μια αναστάτωση στην ομάδα και όχι την ηρεμία που λέγαμε».
Για τον Γιώργο Γρηγορόπουλο: «Μέχρι πριν 2 χρόνια περίπου διατηρούσε μια σταθερότητα στην ομάδα με την έννοια των πληρωμών, δεν έχανε κάποιος χρήματα, απλά δεν μπόρεσε να δώσει το κίνητρο να γίνει το παραπάνω άλμα. Δηλαδή, το 2004 που έχασε η Καλαμάτα με την Λάρισα, δεν μπόρεσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Από εκεί και πέρα, τα 2 τελευταία χρόνια που είμαι εδώ, δυστυχώς έχει μπει σε μια φάση που δεν γνωρίζω αν είναι θέμα προσωπικής ή γενικής οικονομικής κρίσης ή αν έχουν αθετήσει κάποιοι τον λόγο τους που ήταν να δώσουν κάποια χρήματα από την Αθήνα. Γνωρίζω όμως, ότι στο Τμήμα δεν υπάρχει η ηρεμία που θα έπρεπε να υπάρχει είτε για να γίνει κάτι καλύτερο, είτε να βγαίνουν κάποιοι παίχτες μικρότεροι για να μπορέσει να κάνει κάτι παραπάνω». Για τον Γιώργο Μπένο: «Ανέλαβε ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο σε μια κρίσιμη καμπή. Η ομάδα δεν είχε πάρει ούτε πόντο στα παιχνίδια εκτός έδρας, είχε μείνει πίσω, γνώριζε ότι ακολουθεί ένα πρόγραμμα αρκετά δύσκολο και ανέλαβε σε μια ιδιαίτερη στιγμή που έφευγαν παίχτες. Ακόμα και με ένα δικό μου προσωπικό θέμα που δεν ήξερα αν θα μείνω ή θα φύγω, φτάσαμε στην μέση της χρονιάς. Έδειξε έξυπνος και έδωσε βάση στον αμυντικό τομέα, αλλάζοντας την φιλοσοφία της ομάδας γιατί γενικά οι παίχτες που έχουμε είναι επιθετικογενείς. Δεν εννοώ ότι είναι όλοι σκόρερ, αλλά έχουμε παίχτες που είναι κοντά στο γκολ και προσπάθησε να μας διδάξει περισσότερο στον αμυντικό τομέα. Αυτό έφερε μια πίεση στην ομάδα και σιγά - σιγά παίξαμε και καλό ποδόσφαιρο. Δεν το συζητάμε ότι τον θεωρώ πολύ επιτυχημένο. Με τα προβλήματα που υπήρχαν, όποιος γνωρίζει από ποδόσφαιρο, δεν θα το πιστεύει ότι η ομάδα αυτή σώθηκε. Γνωριζόμασταν και πριν αλλά δεν είχαμε προσωπική φιλία. Ήξερα ότι είχε πάθος με το ποδόσφαιρο αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Είναι "άρρωστος" με το ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι συνδυάστηκε με μια επιτυχή χρονιά η συνεργασία μας. Αυτό είναι το ευχάριστο». Για το ποδοσφαιρικό του μέλλον: «Έχει περάσει από το μυαλό μου ότι σχετικά κοντά θα πρέπει να σταματήσω. Όμως, λόγο της καλής ζωής που έχω κάνει και της τύχης που ασχολιόμουν με τον αθλητισμό από μικρός, δεν είχα τραυματισμούς. Κάποιες λέξεις όπως π.χ. θλάση, είναι άγνωστες για εμένα. Φαίνεται να αντέχω λίγο ακόμη. Είναι καλό όμως, όταν είσαι στο τέλος να υπάρχει μια ηρεμία στην ομάδα που είσαι. Πρέπει να τελειώσεις και να θυμάσαι την τελευταία χρονιά σαν μια θετική ανάμνηση και όχι να πάμε με 10 ή 11 παίχτες στο τελευταίο παιχνίδι. Εάν υπάρξουν οι συνθήκες αυτές, ώστε να βρω κάτι που να με ευχαριστήσει θα είμαι ικανοποιημένος. Περιμένω να έρθει μια ηρεμία, να μην κινδυνεύει η ομάδα να πέσει. Δεν θα ήθελα να δω την ομάδα να πέφτει. Περιμένω να δοθούν λύσεις, αλλιώς τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα. Βέβαια, δεν υπάρχει συμβόλαιο και δεν γνωρίζω τι θα μου πει η Διοίκηση ή ο πρόεδρος. Πάντως, θέλω να υπάρχει μια ηρεμία στην ομάδα.